Obradom senatu przewodniczył marszałek lub jeden z wicemarszałków. Wybierano ich, najczęściej, na pierwszym, lub na jednym z pierwszych posiedzeń senatu. Wybory przeprowadzał marszałek-senior, czyli jeden z najstarszych senatorów wyznaczony przez prezydenta. Przewodniczył on także obradom senatu do wyboru marszałka tej izby. Liczbę wicemarszałków ustalono na trzech. Sekretarzy wybierano sześciu, mieli oni pomagać marszałkowi w prowadzeniu obrad senatu.
Senatorowie pracowali w stałych komisjach tematycznych lub problemowych. Każdy senator mógł być maksymalnie członkiem dwóch komisji. Ponadto senat mógł powoływać komisje specjalne (do rozpatrywania szczególnie ważnych ustaw) oraz komisje porozumiewawcze (do kontaktów z komisjami sejmu). Senat nie obradował przez cały czas trwania kadencji. Pracował w systemie sesyjnym tzn., wyznaczano sesje - specjalny okres, podczas którego senat zbierał się na obrady. Terminy sesji ogłaszano na pierwszym posiedzenie senatu.