Senat 1807-1831 - Skład senatu
Senat w Księstwie Warszawskim składał się pierwotnie z 18 senatorów. Byli to mianowani dożywotnio przez władcę wojewodowie, kasztelani i biskupi. Z każdej grupy książę mianował sześć osób. Po wygraniu przez Napoleona w 1809 roku wojny z Austrią i udanych działaniach wojsk polskich, przyłączono do Księstwa Warszawskiego ziemie trzeciego zaboru austriackiego z Krakowem, Sandomierzem i Lublinem. Terytorium niedawno utworzonego państwa powiększyło się. Zwiększono także liczbę senatorów do 30, po dziesięciu wojewodów, kasztelanów i biskupów.
W Królestwie Polskim Senat mógł liczyć nie więcej niż wynosiła połowa liczby posłów członków izby poselskiej. Otrzymywali oni tę godność dożywotnio. Senatorami mogli zostać książęta krwi cesarsko-królewskiej, biskupi, wojewodowie i kasztelanowie. Ponadto, by zostać senatorem trzeba było mieć skończone 35 lat, posiadać własność gruntową i płacić roczny podatek w określonej wysokości. Pierwszy skład senatu został zatwierdzony w 1817 roku. W skład senatu Królestwa Polskiego weszło 18 senatorów z czasów Księstwa Warszawskiego. W czasie powstania listopadowego usunięto z senatu książąt rosyjskich i senatorów, którzy nie chcieli podpisać detronizacji cara Mikołaja I.